Chwaty - Fulda 1945

Dziś, po dość długiej przerwie, prezentuję naszą ostatnią rozgrywkę w Chwaty. Tym razem mnie przypadło bycie autorem scenariusza, więc rozpuściłem nieco wodze fantazji, i przygotowałem hipotetyczne starcie amerykańsko - sowieckie na przedmieściach Fuldy, rozpoczynające 3 wojnę światową (a właściwie, to kontynuujące poprzednią).

Jest słoneczny, śnieżny czerwiec 1945 roku. Pomimo wyczerpania radzieckich żołnierzy i gigantycznych strat, jakich doświadczyły wojska sowieckie podczas czterech lat wojny, Stalin wydaje samobójczy, zdawać by się mogło, rozkaz - zanieść czerwony sztandar rewolucji aż po sam Atlantyk. Oznacza to walkę z niedawnymi sojusznikami. 

Celem operacji jest błyskawiczne uderzenie i opanowanie mostów na rzece Fulda, przez które radzieckie armie pancerne ruszą na zachód niemieckimi i francuskimi równinami.

Po stronie amerykańskiej stanęli Az i Piotr, ja objąłem dowództwo Sowietów. 

Celem atakującego było zajęcie mostu w ciągu 8 tur. Gdyby choć jedna figurka radziecka znalazła się na moście, jednostki amerykańskie automatycznie poddałyby się.

Pole bitwy

Most będący celem ataku

Miasteczko Fulda (wariacja na temat ;)

Strefa radziecka

Świetny patent na znacznik tur autorstwa Piotra (do skopiowania)

Dopalający się wrak Dumy Rzeszy

Siły amerykańskie:

- 2 halfsquady piechoty z bazookami,

- samochód pancerny M8,

- czołg  Sherman Firefly,

- niszczyciel czołgów Achilles,

- działo ppanc z transporterem halftrack.

Dowódcą (i gwiazdą) był niejaki Hamond z Teksasu, postać znana w amerykańskim półświatku z pobić, stręczycielstwa i licznych oszustw.

Rozstawienie obrońców

Siły sowieckie:
- 2 drużyny z rkmami,
- operator artylerii,
- czołg IS-2,
- 3 czołgi T-34.
- 2 działa ISU-152
Gwiazdą był niejaki Wladimir Tichonov, któremu na wojnach mignęło co najmniej 17 wiosen.

Rozstawienie sił sowieckich

Jeszcze 3 wiorsty, i Europa! - widok na uśpione miasteczko

Sowieckie tanki na pozycjach wyjściowych rozpoczynają ostrzał miasta

Kościół pod ostrzałem ISU 152

Iosif Stalin 2 w natarciu

Radziecka piechota biegnie w stronę zabudowań

... a IS zmierza szosą w stronę mostu

Amerykanie, po otrząśnięciu się z szoku, zajmują pozycje w miasteczku

Amerykańska piechota chowająca się za dopalającym się po ataku Sturmovików halftrackiem

Obserwator artylerii ocenia przez lornetkę efekty nalotu

M8 zniszczony jednym strzałem z ISa

T-34 ruszają do szturmu

Amerykańscy piechurzy kryją się po lasach

IS i T-34 kierują się na lewą flankę wroga

Amerykanie podciągają siły do miasta

Pojedynek czołgów

IS 2 zostaje zniszczony przez Shermana!

Niedaleko ruin kościoła, pod ogniem 152 mm pocisków, Hamond z Teksasu padł

T-34 bierze na ceł Shermana...

... i niszczy go.

Na prawej flance do ataku rusza piechota

Dwa T 34 uderzają na prawą flankę wroga, osłaniane przez ISU 152...

...przedzierając się przez gruzy i ruiny

Piechota atakuje

Sowieckie sołdaki ostrzeliwują amerykańskich kowbojów

Po stronie obrońców trup ściele się gęsto

Amerykańskie niedobitki kryją się przed sowieckim atakiem

Pod ostrzałem sowieckich dział budynki zmieniają się w sterty gruzów, grzebiąc pod sobą obrońców - tu obsługa bazooki 

Radziecki walec prze w stronę celu

Pomimo strat, Amerykanie starają się zorganizować obronę na linii lasów

T 34 forsuje płot okalający pole

Ogólny widok pola bitwy

Radziecka piechota mozolnie pokonuje pole

Za czołgami posuwa się piechota

Widok natarcia z radzieckiego stanowiska dowodzenia

Radzieckie natarcie przez pola

T 34 przejeżdżają przez ruiny miasta

Ukryte na skraju lasu działo było jedyną amerykańską jednostką, która nie ucierpiała w starciu

Amerykanie wycofują się, zostawiając zabitych i rannych

Samotny obserwator

ISU 152 kontynuują ostrzał miasta

Bezrobotne amerykańskie działo ppanc

Ostatecznie stronie sowieckiej nie udało się zająć mostu w wyznaczonym czasie.

Czas na drobne podsumowanie.

Wbrew założeniom twórcy systemu, mój scenariusz nafaszerowałem maksymalnie pojazdami. Wprowadziliśmy eksperymentalne zasady struktury budynków. ułatwiające ich niszczenie (dzięki temu moje ISU zajmowały się przede wszystkim wyrównywaniem gruntu miejskiego i eliminacją siły żywej).

Do rozważenia jest kwestia ładowniczych w piechocie i pojazdach.

Spora różnorodność we wsparciu artyleryjskim jest dużym plusem.

Ale najważniejsze jest to, że wciąż gramy, zasady są dopracowywane, a nam sprawia to frajdę.