Bitwa pod Nowym Kuantanem

W końcu, po dłuższym czasie, udało mi się znaleźć trochę czasu na relaks. W efekcie rozegraliśmy ze Sky’em pierwsze starcie w FT od bardzo dawna. Na tapetę poszedł mój najnowszy scenariusz, pierwszy z cyklu historycznych bitew – Bitwa pod Nowym Kuantanem. Graliśmy oczywiście na wektorze.

"Galaktyka w ogniu", czyli jak się to wszystko zaczęło

Z racji wzmożonych obowiązków remontowo-zawodowych nie jestem w stanie pisać tak często, jak bym tego chciał. Z drugiej strony, prace w moim warsztacie modelarskim praktycznie stoją w miejscu, więc nie bardzo mam co prezentować. Aby jednak czytelnicy całkiem o mnie nie zapomnieli, zamieszczam tekst, o który prosił swego czasu Admirał. A więc do rzeczy.

Anioł Śmierci - Dark Angels vs Genstealers odsłona 2

W dniu dzisiejszym po raz kolejny wyruszyliśmy wraz z Wodzem Stagrafu przemierzać mroczne czeluście Space Hulka. Ponieważ ostatnio nie poszło nam zbyt rewelacyjnie, postanowiliśmy zrobić powtórkę z rozrywki - przeciwko czającym się w korytarzach genokradom wyruszyły cztery drużyny skrzydła śmierci.

Na drodze losowania na planszy pojawiły się zespoły czerwony (techmarine), zielony (konsyliarz), fioletowy (kapelan) oraz niebieski (sierżant). Tereny, na jakich przyszło nam grać, to po kolei: Centralny Cogitator, Mroczne katakumby, Kaplica gniewu Balaa i Leże genokradów.

Tytan cz.2

Po zawirowaniach prywatno-zawodowych powracam do pisania. Choć nie miałem czasu na skrobanie nowych postów, to jednak prace modelarskie posuwały się powoli do przodu. W najbliższym czasie przedstawię tę część, która doczekała chwalebnego końca.

Na początek, zgodnie z tytułem, mój tytan do Epica. Udało mi się, z drobną pomocą Aza, wybrać legion, do którego będzie on (i następne) należał. Z całkiem sporej listy na Lexicanum zdecydowałem się na Legio Astorum. Oto efekt końcowy.

Odlewy cz.3 - porównanie żywic F32 oraz Smoothcast 305

Oto trzecia, i póki co ostatnia część cyklu odlewniczego. Scharakteryzowałem tu dwie żywice, których używałem, a więc F32 oraz Smoothcast305.

Odlewy cz. 2 - wykonywanie odlewów

Oto oczekiwana przez wielu (no, może nie aż tak wielu, ale zawsze ;) ) druga część poradnika o odlewnictwie. Tak na marginesie, pierwsza część była najczęściej czytanym postem na moim blogu ;)

Sprawy taktyczno-techniczne odsłona 1

Dziś takie pytanko do czytelników. Jako, że w ostatnim czasie pojawiło się ich kilku, wnioskuje, że moje wynurzenia figurkowo-rozgrywkowe cieszą się jakimś minimalnym zainteresowaniem.

Jak pisałem we wstępniaku (który o dziwo niektórzy może nawet przeczytali ;) ), modelarstwo i gry bitewne (zwane z angielska wargamming) nie są moimi jedynymi zainteresowaniami. Oprócz nich są książki, ryby (hodowane i łowione), od pewnego czasu turystyka militarno-historyczna. I tu rodzi się pytanie do Was czytelnicy, co chcielibyście tu jeszcze zobaczyć? Zdjęcia z wycieczek przedstawiające fortyfikacje, moje (jakże subiektywne) propozycje książek (niekoniecznie najnowszych), pasjonujące opisy siedzenia pół dnia nad wodą bez jednego brania (nie, sprawami politycznymi zajmował się NIE będę, wystarczy jeden temat na Solarisie ;) )?

Piszcie swoje propozycje, a ja, jak zwykle, przeczytam i rozważę wszystkie i podejmę autorytarnie decyzję ;)

Grupa uderzeniowa Ka'Ta'Na

Zgodnie z obietnicą zamieszczam dziś zdjęcia mojej kra'vackiej grupy uderzeniowej Ka'Ta'Na, należącej do klanu Sia'Ton (pierwszy raz opisałem ich w 5 części mojego cyklu beletrystycznych relacji z bitew Trzecia Wojna Solarna pt. Cicha śmierć - dla chętnych do przeczytania TUTAJ.).

W jej skład wchodzi Ha'Bu (ciężki pancernik oznaczany w kodzie UNSC jako Kohola), dwa krążowniki patrolowe oznaczane jako Si'Tek oraz dwa krążowniki przechwytujące klasy Vo'Bok. Oto widok całej grupy:

11,5 Łódzki Port Gier – Ocalić konwój!

Oto nieco spóźniona relacja z ostatniego Łódzkiego Portu Gier, mającego nietypowy – 11,5 – numer.

Tym razem część BattleTecha została odpuszczona (dezercja naszego Agenta ;)), pozostałem więc sam na polu bitwy z Full Thrustem. Po rozesłaniu wici, wspólnie ze Standardem zajęliśmy się organizowaniem turnieju na nowych zasadach dla ewentualnych chętnych.

Anioł Śmierci - Dark Angels vs Genstealers

Udało nam się z Wodzem wygospodarować trochę czasu na kolejną partyjkę w Anioła. Tym razem, zgodnie z wcześniejszymi planami, na tapetę poszły nowe zespoły bitewne terminatorów skrzydła śmierci, a ich przeciwnikiem były klasyczne genokrady.

Anioł Śmierci - Blood Angels vs. Tyranids

Tym razem testy nowych dodatków zaczęliśmy spokojniej. Wraz ze stagrafowym Wodzem postanowiliśmy, że na razie DW pójdzie do pudełka i poczeka na swój czas, a w pierwszej kolejności zajmiemy się eksterminacją tyranidów, zanim one zrobią to samo z naszymi terminatorami.
Wódz wylosował palnik oraz sierżanta z mieczem, ja zaś szpony i librariana. Nie był to zły wybór, choć zdawaliśmy sobie sprawę, że mogło by być znacznie lepiej.
Gra zaczęła się nie najgorzej. Choć w pierwszej turze poległy szpony (wyrzucone 0 na teście przeżycia), to jednak robale wchodziły po 1 na lokację, zamiast, jak w poprzedniej grze, po 3+ (z umiejętności hormagauntów). Denerwowała tylko nieskuteczność ataków libry, zjadająca bez efektów kolejne stosiki żetonów wsparcia. Nieco namieszała karta odwracająca szyk wszystkich SM, jednak dwie tury później pojawiła się znowu, wiec wielkiej tragedii nie było. Umiejętne zagrywanie kart akcji (blokowanie ataków jednego roju, odrzucanie kart ze stosu sygnału radaru czy podgladanie najbliższej karty akcji) pozwalało w miarę bezboleśnie przechodzić kolejne etapy. Największym problemem była strata miotacza. W trzeciej lokacji zaczęły się schody - wysyp tyranidów (w końcu gdzieś te karty z żółtymi trójkątami być musiały ;)), strata niebieskiej drużyny i dalsza niska skuteczność kronikarza spowodowały, że nasze szregi stopniały do 4 terminatorów - cała drużyna szara, i po jednym z żółtej i purpurowej. Wtedy też szczęście się do nas uśmiechnęło - Wódz podejrzał kartę wydarzeń, i odłożył ją na wierzch z miną slaneshowca w żeńskim zakonie :P Już wiedziałem, że jest dobrze - oto wraca z zaświatów nasz palnik! Trzeba przyznać, że to wydarzenie, w połączeniu z rewelacyjnymi rzutami ochronnymi dla innych terminatorów (żółty przez kilka tur bronił się skutecznie przed 2-3 robalami!), zapewniło nam końcowy sukces. Ostatnie pomieszczenie, do którego wkraczamy z dość znaczną obstawą Xeno, i główny aktor przedstawienia - Skacząca Śmierć. Wyłania się tuż przed lufą miotacza, niestety ma obstawę 5 innych robali. Jednak po wykonaniu ruchu przez tyrki okazuje się, że znalazł się na polu obok z jednym tylko członkiem obstawy. Celny strzał z miotacza (który dla pewności miał na sobie jeszcze 2 żetony ;)) zapewnił nam zwycięstwo.
Dobrym posunieciem była ochrona pojedynczych członków zespołów bitewnych, nawet jeśli mieli tylko boltery. Pozwalało nam to korzystać z dodatkowej karty wsparcia lub ataku, co czasem było nie do przecenienia. Dużo szczęścia mieliśmy na początku, gdy przez kilka tur wychodziło po jednym robalu zamiast 3+ na lokację. Gdy zaczęło się robić gorąco, rewelacyjne rzuty na ochronę przed atakami zapewniły nam przeżycie.
Tyranidzi są dodatkiem ciekawym, dużo dynamiczniejszym niż standardowe genokrady (które nawet z adrenalinowymi kuzynami z Mission Packa 1 nie wychodziły takimi stadami). Specjalne umiejętności, aktywowane w poszczególnych fazach, stanowią spore wzmocnienie dla naszych przeciwników.
Następne testy to Skrzydło Śmierci przeciwko standardowym genom, trzeba sprawdzić, czy nowi terminatorzy nie zaplączą się w swoje habity podczas zabawy w berka po korytarzach Space Hulka ;)

Epickie grzybobranie, czyli Mechanicum vs Orki

Po dłuższej absencji spowodowanej robotami budowlanymi nadrabiam zaległości. W czwartek rozegraliśmy z Azem kolejne starcie w Epic Armagedon (swoją drogą, coraz bardziej mi się ten system podoba, w przeciwieństwie do klasycznej 40, która mi już jakiś czas temu obrzydła, został na razie tylko aspekt modelarski – choć może najnowsza edycja coś zmieni). Bitwa na 3k punktów, moje Mechanicum odpierało najazd zielonej chordy.

Po mojej stronie znalazły się dwa składy artylerii (3 bombardy i 3 bazyliszki), kompania superciężkich czołgów (baneblade i 2 shadowswordy), dziesięć oddziałów Skitarii w obstawie 3 leman russów oraz dwa tytany. Warlord wyposażony był w plasma cannon i volcano cannon na ramionach, oraz suport missle (głowice deathstrike 3 szt., warp 3 szt. i baraże 2 szt., co później okazało się błędem) i vulcan megabolter w korpusie. Reavera uzbroiłem w gatling blaster i vulcan megabolter w ramionach oraz turbolaser destruktor w korpusie.

Az wystawił gargantua z uberbossem, wiaderko piechoty (ponad 20 podstawek), oddział zawierający stompy i deathdredy, dwa odziały czołgów oraz dwa oddziały motocyklowo-czołgowe (oba zawierające dużo jednostek). Mam nadzieję, że w komentarzu zamieścisz swoją listę armii ;)

Na początku stompy oraz piechota stanęły przy znacznikach, po czym rozpoczęło się rozstawianie pozostałych jednostek. Graliśmy na świeżo zrobionej przez Aza makiecie miasta, co miało spory wpływ na rozgrywkę. Patrząc na sytuację na stole przed rozpoczęciem gry, nie byłem specjalnie uradowany. Przeciw moim skromnym ilościowo siłom stało dosłownie morze orków. Ale jak wiadomo, wyznawców Boga-Maszyny nie takie rzeczy nie przerażały, wiec rozpoczęło się starcie.

Pierwsza tura to inicjatywa po stronie orków. Ruch bodajże stomp i spółki, ostrzał nie przyniósł efektu. Moja tura i ostrzelanie orkowej piechoty przez artylerię (pierwszy wałek – brak rzutów na trafienie jednostek pod znacznikiem), czego efektem była pierwsza krew. Następnie przejęcie inicjatywy warlordem i potraktowanie garganta deathstrikiem (pierwszy błąd taktyczny, należało użyć warpa i liczyć na krytyki). Az ruszył do przodu czołgi na podwójnym biegu (red uns go fasta :D) i ostrzelał moją piechotę, w wyniku czego jeden piechociarz padł (i jak się okazało, była to moja jedyna strata w regulaminowym czasie gry). W ramach odpowiedzi bombardy masakrują dalszych zielonoskórych piechociarzy dwoma znacznikami, a po przejęciu inicjatywy reaver masakruje oddział czołgów (z kilkunastu zostają trzy, które zostają złamane i uciekają, nie odgrywając już w bitwie żadnej roli. Gargant chowa się za budynek, moje superciężkie czołgi masakrują oddział stomp, który łamie się i ucieka. Drugi oddział orkoczołgów podjeżdża do miejsca, gdzie stały stompy, i próbuje zniszczyć ukryte za budynkiem shadowswordy. Efekt – 1 trafienie w shadowa. Poza tym skitarii ostrzeliwują z Lemanów piechotę (znów spada kilku grotów), motocykle podjeżdżają pod górkę, za którą stoją bombardy i reaver, a drugi oddział motoroczołgów nie zdaje inicjatywy.

Druga tura to niestety zwycięstwo Aza w rzucie na inicjatywę i szarża motorów na mojego reavera. Efekt jest taki, że w wyniku walki wręcz oraz od ognia pomocniczego skitarii giną 2 motocykle, a mój tytan dostaje 3 obrażenia, w końcowym efekcie zostaje złamany i ucieka, również kończąc swój udział w tym starciu. W ramach odpowiedzi najpierw bombardy z bolterów, potem skitarii dziesiątkują motocykle zmuszając je do odwrotu. Mój tytan oblewa test inicjatywy, i w efekcie strzela częścią swojej broni do drugiego oddziału czołgów, który złamany wycofuje się. Bazyliszki kontynuują ostrzał piechoty, już pamiętamy o rzutach na trafienie. Gargant przechodzi na moją stronę i zaczyna ostrzał warlorda. Efekt – znikają 4 tarcze. Moje czołgi zostają ostrzelane przez stompy, a odpowiedzi przegrupowują się (kolejny błąd taktyczny – zamiast tego powinienem strzelić jednym shadowswordem, który strzelać mógł, zniszczyć jednego dreda i w efekcie ponownie złamać oddział). Drugi oddział motoczołgów dociera na moje pozycje pomiędzy skitarii a bazyliszki.

Trzecia tura i wreszcie wygrana inicjatywa. Nie pomógł nawet boss przerzucający nieudany test tejże. Na początku skitarii wraz z warlordem dziesiątkują drugi zestaw motoczołgów, który wycofuje się złamany. Niestety, stompy do spółki z gargantem łamią moje superciężkie czołgi. Bombardy i bazyliszki kontynuują ostrzał orkowej piechoty, która topnieje w oczach, jednak wciąż trwa na pozycjach i trzyma znaczniki. Na koniec udaje mi się zebrać reavera i czołgi. Koniec trzeciej tury i taktyczne zwycięstwo Aza – kontroluje 2 znaczniki na mojej połowie. Jednak wielkość strat pozwala je określić jako pyrrusowe. Ale fakt pozostaje faktem.

Czemu przegrałem? Siła ognia była dobra, straty zadane orkom przekroczyły 50% stanu (na pewno ilościowego, jak z punktowym nie wiem). Zabrakło na pewno mobilnych jednostek do zajmowania znaczników. Przed bitwą rozważałem wzięcie sentineli, następnym razem należało będzie zastanowić się podwójnie. Wszystkiego niestety nie da się wystrzelać, tym bardziej, że następnym razem nie popełnimy takich błędów jak teraz (ani razu nie rzuciliśmy na efekt krytyczny na tytanach i czołgach, przez pierwszą turę moja artyleria trafiała wszystko pod znacznikiem „z automatu”, no i najlepszy kwiatek to wielokrotne użycie jednostrzałowej Support Missle – to ostatnie byłoby prawidłowe tylko przy użyciu ich na Imperatorze). Nie zmienia to faktu, że grało się bardzo przyjemnie. Być może wraz ze wzrostem częstotliwości gry zmniejszy się ilość popełnianych przez nas błędów. Bardzo pomocne byłoby również spolszczenie zasad przez głównego prowodyra zajścia, który się jednak przed tym broni ręcyma i nogyma :P

PS. Zdjęcia autorstwa Aza niebawem ;)